flamaster, papier z perforacjÄ…, 10.5 x 17.5 cm
Dwie kartki ze szkicownika.
Józef Czapski (Praga 1896 - Maisons-Laffitte 1993) - malarz, rysownik, pisarz i publicysta; poczÄ…tkowo studiowaÅ‚ prawo, później w 1918 ksztaÅ‚ciÅ‚ siÄ™ w warszawskiej Szkole Sztuk PiÄ™knych. PrzerwaÅ‚ studia, by na polecenie polskich wÅ‚adz wojskowych udać siÄ™ do Rosji w poszukiwaniu zaginionych oficerów polskich.
W 1920 uczestniczyÅ‚ w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1923-1924 studiowaÅ‚ w Akademii Sztuk PiÄ™knych w Krakowie. W 1924 wraz z grupÄ… uczniów Józefa Pankiewicza, tworzÄ…cych tzw. Komitet Paryski, wyjechaÅ‚ na dalsze studia do Paryża, gdzie przebywaÅ‚ do roku 1931. Po powrocie do kraju uczestniczyÅ‚ w wystawach kapistów, m.in. w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki. Uczestnik kampanii wrzeÅ›niowej, wiÄ™zieÅ„ m.in. obozu w Starobielsku; uwolniony z niewoli wstÄ…piÅ‚ do armii Andersa i w latach 1941-1942 prowadziÅ‚ poszukiwania oficerów i żoÅ‚nierzy uwiÄ™zionych i zaginionych w ZSRR.
Po 1944 stale mieszkaÅ‚ w Maisons-Laffitte pod Paryżem. ByÅ‚ jednym z zaÅ‚ożycieli miesiÄ™cznika „Kultura”. Jako pisarz opublikowaÅ‚, m.in. Wspomnienia starobielskie, Na nieludzkiej ziemi oraz liczne eseje o sztuce. MalowaÅ‚ pejzaże, martwe natury, wnÄ™trza, rzadziej także portrety. W latach osiemdziesiÄ…tych i dziewięćdziesiÄ…tych obrazy i rysunki artysty byÅ‚y kilkakrotnie prezentowane na wystawach w Krakowie, Warszawie, Poznaniu.
Jego malarstwo - poczÄ…tkowo bliskie szkole Pankiewicza, później bardzo indywidualne i ekspresyjne - szerzej przedstawia album autorstwa przez Joanny Pollakówny (Czapski, Warszawa 1993).