ceramika, akryl, 38 x cm

sygn. z tyłu na podstawie l.: 1/4, p.: A05.

Sylwester Ambroziak studiował w latach 1983-1989 na Wydziale RzeĹşby ASP w Warszawie pod kierunkiem profesorów Jerzego Jarnuszkiewicza, Stanisława Kulona i Grzegorza Kowalskiego. Dyplom pod kierunkiem tego ostatniego, którego główną częścią była grupa figuralna „Kuszenie św. Antoniego”, obronił w 1989. W latach 1990-1992 zrealizował tryptyk monumentalnych rzeĹşb w brązie pt. „JeĹşdziec Polski”. W latach 1993-1994 był stypendystą Fundacji Kultury. Debiutował jeszcze jako student, kilkakrotnie przed dyplomem prezentując w Dziekance i na ASP akcje i rzeĹşby. Prace te wpisywały się w nurt nowoekspresyjny w sztuce młodych. RównieĹź w póĹşniejszej twórczości artysta reprezentuje styl oparty na ekspresjonistycznych środkach wyrazu: uproszczeniu i zbrutalizowaniu bądĹş zdeformowaniu kształtów, przerysowaniu szczegółów i proporcji, w rzeĹşbie w drewnie – wprowadzeniu ostrej polichromii. Na wyraz jego rzeĹşb oddziałała teĹź sztuka ludowa i prymitywna, w tym charakterystyczne cechy formalne figur i masek afrykańskich. Artysta chętnie podejmuje motywy i tematy antyczne, podając je w zgoła nieklasycznej formie. Drugim ulubionym jego wątkiem są tematy biblijne i chrześcijańskie, często poddawane – poczynając od drastycznego dyplomu – interpretacji i uaktualnieniom dalekim od kanonu i doktryny. Twórczość Ambroziaka, , wcześnie dostrzeĹźona i doceniona, była wielokrotnie pokazywana na wystawach, wśród których zwracają uwagę wspólne prezentacje z malarzem-ekspresjonistą Eugeniuszem Markowskim. Związany od 1990 z Fundacją NOTORO (sponsorem wspomnianego cyklu „JeĹşdziec Polski”), uczestniczył w organizowanych przez nią wystawach i sympozjach. Często wystawiał za granicą, szczególnie w Niemczech. Jego prace były teĹź prezentowane na przeglądowych lub problemowych wystawach sztuki polskiej, jak: „Konfrontacje Artystyczne Toruń´91”, „Wokół rzeĹşby polskiej lat 70. i 80.”, Orońsko 1995, „Figura w rzeĹşbie polskiej XIX i XX wieku”, Orońsko-Warszawa 1998-1999, „Wojna w człowieku”, Orońsko 2001.