sygn. dwukrotnie oł. l.d. : K. Librowicz 48, tuszem śr. d.: K. Librowicz 48
Obraz jest oprawiony.
Katarzyna Librowicz – polska malarka portrecistka i pejzażystka, czynna we Francji. Kształciła się w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem profesora Felicjana Szczęsnego Kowarskiego. Jeszcze w latach trzydziestych wyjechała do Paryża, gdzie studiowała w pracowni André Lhota oraz w Académie Montparnasse i Académie de la Grande Chaumiere. Kontaktowała się także z Olgą Boznańską; znana jest jej relacja z odwiedzin w pracowni Boznańskiej przy bulwarze Montparnasse. W 1942 wyszła za mąż za malarza Dana Walcka (Daniela Walckera). Od końca wojny oboje mieszkali w Paryżu przy Rue des Plantes 26, zajmując dawną pracownię malarza Romana Kramsztyka, kuzyna artystki. Uczestniczyła w paryskich Salonach: Salon des Tuileries w 1939 i 1947, Salon des Independants w latach 1950-1952 i 1954-1960, Salon d Automne w 1950 i 1957. W latach 1961, 1972 i 1988 miała wystawy indywidualne. Malowała ekspresyjne portrety, zwłaszcza dzieci, a także martwe natury, pejzaże i widoki miejskie, akty, sceny z życia bohemy, cyrku itp. Utrzymywała przyjazne kontakty, m. in. Andre Maurois i pisarzem Paulem Vialar, którego książkę "La decouverte de la vie" ilustrowała swymi akwarelami (wydanie specjalne w nakładzie 2500 numerowanych egzemplarzy, 1955 rok).
W celu zapewnienia najwyższej jakości usług wykorzystujemy informacje przechowywane
w Państwa przeglądarce internetowej w tzw plikach "cookies".
Więcej szczegółów w naszej
polityce prywatności